yaranmaq

yaranmaq
1.
f.
1. Əmələ gəlmək, meydana gəlmək, doğulmaq, törəmək. Mən əzilən bir sinfin hayqıran; Haq bağıran sədasından yarandım. M. Müş.. Bilirsən ki, mən gözələm, dastanlara düşmüş adım; Yarandığım gündən bəri bağlanmamış qol-qanadım. S. V.. <Ovçu:> Qızım, – dedi, – ürəyiniz yuxa olur, bilirəm, amma <quşlar> bizim üçün yaranmışdır. M. C..
2. Təsis edilmək, təşkil olunmaq; yaradılmaq. Əlaqə yaranmaq. Aralarında dostluq münasibəti yaranmışdır. – Tikintidə kiçik bir özfəaliyyət dərnəyi yarandı. İ. Ə..
2.
f. Birini xoşnud etmək üçün öz hərəkətlərini onun xeyrinə, tələbinə uyğunlaşdırmağa çalışmaq, yaltaqlanmaq. Yaxın qohumlarını, gələcəkdə böyük sərvətə malik olası bacılara yarananlar və yaltaqlıq edənlər hər tərəfdən bacıların qollarından tutub, onları saxlamaq istəyirdilərsə də, fayda vermirdi. Ə. H.. <Yasavul:> Doğrudur, tüfəng bu dünya üzündə igidin birinci yaraşığıdır, – deyə Məstəli bəyə yaranmağa başladı. S. R..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • fürsət — is. <ər.> Bir sözü demək və ya bir işi görmək üçün əlverişli an, münasib vaxt, məqam, müvafiq hal. Bu fürsət hər vaxt ələ gəlməz. – Qanadlı bir quşdur fürsət əzəldən. . S. V.. Fürsət aramaq (axtarmaq) – bir iş üçün əlverişli məqam axtarmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yaranma — 1. «Yaranmaq 1»dan f. is. Azərbaycan ordusunun yaranma günü. 2. «Yaranmaq 2»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • açılmaq — f. 1. Qapağı, örtüsü və s. götürülmək, düşmək, açıq hala gəlmək. Qutu açıldı. Qazanın qapağı açıldı. Damın üstü açıldı. Şüşənin ağzı açıldı. Qıfıl açıldı. 2. Aradakı maneə götürülmək, yaxud yox olmaq. Qarlar əridi, dağ kəndlərinə yol açıldı. //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • girəvə — is. 1. Gizli yer; pusqu, marıq, qurğu. Girəvədə durmaq. – Əlavə olaraq ehtiyat üçün arxa girəvələrdə dəxi adamlar düzülmüşdü. S. R.. Girəvəyə salmaq – tora salmaq, aldatmaq. Ağaməcid . . hərifi girəvəyə salıb onun çiynindən bir təpik vurdu. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kələf — is. 1. Yumru şəkildə sarınmış sap, iplik, məftil və s. ; yumaq. Yumşaq sap kələfi. İp kələfi. Kələf sarımaq. – <Üçüncü qız:> Qarı nənə, yunu əyirdim. Kələfi yumaqlayıb qurtardım. M. D.. 2. məc. Dolaşıq şey haqqında. <Fərhad>… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • reallaşmaq — f. Həyata keçmək, həyata keçirilmək, real bir şəkil almaq; gerçəkləşmək. // Həyata keçirilmək üçün şərait yaranmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sağlamlaşmaq — f. 1. Xəstəlikdən sağalmaq, sağlam olmaq, qüvvətlənmək, yaxşılaşmaq, gümrahlaşmaq. 2. məc. Möhkəm olmaq, sağlam əhvaliruhiyyə yaranmaq, yaxşılaşmaq, qaydaya düşmək. <Qoşqar:> Mən elə bilirdim, Sultandan sonra kollektivimiz xeyli… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tanış — sif. 1. Tanışlığı olan, əvvəllər görüşmüş, bir birini tanıyan. İndidən hər kəs ki tanış kəndlilərindən birinə rast gəlir, qaçıb kəndlinin qabağını kəsib deyir. C. M.. <Şükür> nazir ilə tanış bir parlaman üzvü tapdı. S. H.. // is. Tanış adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tanışmaq — qarş. 1. Bir biri ilə tanış olmaq. // Görüşmək, əlaqə saxlamaq, aralarında ülfət yaranmaq. Fatma çox görmüşdü ki, oğlan özgə vilayətlərdə biri ilə tanışır. M. C.. 2. məc. Tanış olmaq, məşğul olmaq. Gah yazır, gah oxuyur, gah danışır; Gündə bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ünsiyyət — is. <ər.> 1. Qarşılıqlı münasibət, əlaqə, yaxınlıq, ülfət. Hələ bir birini tanımayan adamlar heç xəbərləri olmadan bir birinə yaxınlaşır, onların arasında ülfət və ünsiyyət daha da möhkəmlənirdi. Ə. Ə.. Atla kişinin <Mahmudalının>… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”